Meedoen aan Expeditie Robinson is niet niks. Deelnemers worden onderworpen aan zware proeven en dat terwijl ze soms al een paar dagen bijna niks hebben gegeten. Edith Bosch is een van de BN’ers die meedoet aan Expeditie Robinson: All Stars. Hoe heeft zij zich voor de tweede keer voorbereid op haar deelname?
Afwezigheid
Alle kandidaten die dit keer voor de tweede keer meedoen aan Expeditie Robinson, mochten dat niet meteen aan de grote klok hangen. Veel deelnemers moesten dan ook een smoes verzinnen over waarom ze een aantal weken afwezig zouden zijn. Voor Edith was het gelukkig niet moeilijk om een smoes te verzinnen. “Ik heb een stuk grond in Colombia. Daar was ik vanwege de coronacrisis al heel lang niet meer geweest. Ik had al eens uitgesproken – voordat ik mee zou doen aan Expeditie Robinson – dat ik daar graag weer heen wilde”, deelt Edith als we met haar bellen.
Edith vertelde iedereen dan ook dat ze naar Colombia ging toen ze vertrok om mee te doen aan het survivalprogramma. “Bovendien is het stuk grond in de middle of nowhere en is er geen bereik.” Niemand vond het daarom gek dat Edith niks van zich liet horen. “Mijn inner circle wist natuurlijk wel dat ik meedeed aan Expeditie Robinson. Mijn ouders zaten in mijn huis; zij pasten op mijn drie dieren. Maar niemand heeft getwijfeld of ik wel in Colombia zat.”
Fysieke voorbereiding
Toen Edith in 2013 meedeed aan Expeditie Robinson had ze zich amper voorbereid op haar deelname, maar dat was dit keer wel anders. “De vorige keer was ik net gestopt met topsporten. Toen dacht ik: ‘Ik ga dit wel even rocken, ik ben een topsporter.’ Hoe arrogant is dat?”, lacht Edith. “Omdat ik net gestopt was met de topsport wist ik nog niet goed wat ik wilde gaan doen. Toen kwam Expeditie Robinson wel goed uit en was het een goede afleiding. Ook vond ik het een leuke uitdaging.”
“Dat ik nu opnieuw meedeed was een weloverwogen keuze. Dit keer ben ik veel bewuster de expeditie ingestapt en heb ik me fysiek en mentaal voorbereid. Ik heb heel bewust een survivalcursus gevolgd, omdat ik de vorige keer niet goed was in vuur maken. Ik heb geleerd hoe je vuur moet maken en bepaalde knopen moet leggen, en hoe je een onderkomen maakt. Ik ben nu veel serieuzer bezig geweest met de expeditie dan de vorige keer.”
Mentale voorbereiding
Ook mentaal bereidde Edith zich dit keer anders voor. “Negen jaar geleden wilde ik echt in geen beding het spel spelen. Althans, het spel dat los staat van de fysieke proeven. Ik wilde geen bondjes; daar wilde ik niet aan meewerken.”
Ook maakte Edith destijds weinig verbinding met de andere deelnemers wat haar in 2013 bijna de kop kostte. Zo werd ze tijdens de eerste eilandraad al weggestemd. Het liep toen met een sisser af, maar ze kreeg wel een zwarte stem. “Het was niet raar dat ik weggestemd werd, want ik maakte geen verbinding met de anderen. Ik was een keiharde topsporter en super masculien. Ik zette mezelf daarnaast buiten de groep – deels uit onzekerheid en angst – dus het was een vrij logische keuze dat ik eruit werd gestemd.”
Gelukkig ging Edith dit keer met een ander gevoel de expeditie in. “Nu zette ik mezelf niet buiten de groep. In mijn voorbereiding merkte ik dat ik een weerstand kreeg tegen het idee van bondjes sluiten, maar je kunt het spel ook super liefdevol spelen. Je kunt het spel ook zonder vieze bondjes of spelletjes spelen, en toch verbinding maken met anderen”, besluit ze. En zo is het maar net.
Beeld: RTL (Shotsbysud)
