Feit of fabel: is laat eten echt zo slecht voor je?

Een kleine midnight snack, een laat diner na een gezellige middag – wie kent het niet. Misschien heb je in je achterhoofd dan wel zo'n klein knagend stemmetje: heel gezond zal dat allemaal niet zijn. Maar wat klopt daar nu eigenlijk van? Is laat eten écht zo ongezond? Een onderzoek dat deze maand uitkwam in het wetenschapsblad Cell Metabolism geeft een duidelijk antwoord op deze vraag.

Latertje

Natuurlijk weten we wel dat midnight snacken niet heel gezond is. Voor een deel komt dat uiteraard door wát we eten: vaak grissen we 's nachts nu eenmaal sneller naar een vette hap dan een gebalanceerd tussendoortje.

Maar dat puur het tijdstip waarop je eet op zichzelf al een gigantisch verschil maakt voor je gezondheid? Dat blijkt verder te gaan dan je misschien al dacht. De studie die door onderzoekers van het Brigham and Women's Hospital is uitgevoerd, wees uit dat wannéér je eet een flinke impact heeft op je lichaam. Van hoe we energie verbranden en eetlust, tot zelfs de moleculen van ons vetweefsel.

Uitgebreid onderzoek

"We wilden de mechanismen testen die mogelijk het verband tussen laat eten en obesitas-gevoeligheid konden verklaren", vertelt hoofdonderzoeker Frank A.J. Scheer aan Science Daily. "Eerder onderzoek toonde aan dat laat eten gelinkt kan worden aan een verhoogd risico op obesitas, een hoger percentage lichaamsvet, en verminderd succes qua gewichtsverlies. We wilden begrijpen waarom."

Het onderzoek zat als volgt in elkaar: 16 deelnemers met een BMI in de zones van overgewicht of obesitas werden gevolgd met een strikt eetritme. Slaaptijden, eettijden, dieet, zelfs de hoeveelheid zonlicht: alles werd gedurende verschillende weken goed afgestemd. Eén groep van de deelnemers at hierbij standaard 4 uren later dan de overige deelnemers. Vervolgens kregen deelnemers tijdens een labverblijf uitgebreide vragen over onder andere hun honger en eetlust, werd hun bloed getest, en voerden de onderzoekers biopsiën uit van hun vetweefsel. Zo moesten echt alle factoren in kaart gebracht worden.

Duidelijke uitslag

Hieruit kwamen duidelijke resultaten. De groep deelnemers die 4 uur later at, ondervond daar de gevolgen van. Specifiek in de niveaus van de hormonen leptine en ghreline, die honger en eetlust sturen, waren duidelijke verschillen te zien. Het stofje leptine is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het verzadigingsgevoel – het signaal van je lichaam dat je vol zit. Bij de late eters was dit tot 24 uur na een late maaltijd in verminderde mate aanwezig.

Ook kwam uit het onderzoek naar voren dat laat eten leidt tot een tragere verbranding van calorieën. Ook was er duidelijk te zien dat het lichaam bij laat eten op een moleculair niveau de aanmaak van vetweefsel bevordert, en dat vetverbranding juist afneemt. Dit creëert een verhoogd risico voor obesitas en aanverwante gezondheidsproblemen.

Gedrag en biologie

Zo laat dit onderzoek een duidelijke link zien tussen gedrag en biologie: chronisch laat eten kan dus leiden tot veranderingen op moleculair niveau. Wij denken in het vervolg in elk geval nog een keer extra na voordat we 's avonds laat nog een snack naar binnen schuiven.

Bron: Science Daily | Beeld: Pexels