Fysieke uitdagingen
We zien Marijn volop genieten van de proeven en fysieke uitdagingen in Expeditie Robinson. Of dit helemaal haar ding is? ‘Ja, ik vind het allemaal heel erg leuk. Ik heb eigenlijk altijd al weinig grenzen gekend qua uitdagingen', vertelt ze in de nieuwste Happy in Shape. 'Die adrenaline vind ik heel lekker. Hiervoor was ik een van de presentatrices van Hooligirls, een YouTube-kanaal waarbij we gekke challenges moesten doen en rare dingen moesten eten. Mensen zeiden toen vaak: “Waarom zou je jezelf dit aandoen?” Ik dacht: geen idee, maar ik vond het meteen helemaal leuk. Ook tijdens Expeditie merkte ik dat er bij zware proeven meer enthousiasme omhoogkwam dan dat ik dacht: wat doe ik mezelf aan?’
Voor Marijn is haar deelname aan het programma een droom die uitkwam. 'Ik wilde zo graag een keer meedoen aan Expeditie Robinson dat ik echt heb gemanifesteerd dat het zou gebeuren. Mijn vader, een nuchtere Fries, zei nog: “Vind je dat niet heel hoog gegrepen?” Maar ik had zoiets van: als ik het niet uitspreek, dan gebeurt het ook nooit. Ik weet nog dat ik voor Art en Nicolette zat en dacht: nu zit ik er gewoon in!’
Mentale gedeelte
Natuurlijk was het niet alleen maar leuk en makkelijk op het eiland. Er waren ook gerust zware momenten. ‘Niet het fysieke deel, ik heb altijd geweten: fysiek kan ik dit wel aan, het zal eerder mentaal zwaar worden', aldus Marijn. 'Het geen contact hebben met thuis vond ik moeilijk. In het begin had ik wel wat trucjes voor mezelf, dan ging ik bijvoorbeeld hardop praten tegen mijn moeder, die ik normaal elke dag bel, of dingen bedenken die ik haar nog wilde vertellen. Maar na een tijdje kwam er gewoon echt een moment dat ik haar wilde spreken. Ik was vooraf ook heel benieuwd hoe het zou zijn met de andere mensen op het eiland. Ik ben sociaal best sterk en kan altijd vrij snel goed met mensen overweg, maar je weet ook: je gaat het samen zwaar krijgen. Gelukkig stelde iedereen zich juist daardoor meteen al open en hebben we echt een mooie tijd samen gehad.’
Aanslag op je lichaam
Of ze niet vreesde dat Expeditie een aanslag op haar getrainde lijf zou zijn? ‘Ik heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn gezondheid. Je hebt daar natuurlijk wel momenten dat je bijna niet eet, dizzy wordt en enorm moe bent. Maar over het algemeen voelde ik me heel goed en sterk. Als je naar de afleveringen kijkt, zie je ook dat ik best gezond ben afgevallen. Ik ben niet graatmager, dat is gewoon niet mijn bouw, en ik ben blij dat ik mijn billen heb behouden.'
Ze legt uit: 'Eigenlijk vond ik het vooral lastig toen ik thuiskwam. Ik ging trainen en kon niet eens meer tien jump squats doen. Toen voelde het echt wel even of ik defect was. Ook alle prikkels die je ineens weer hebt, vond ik best heftig. Je wordt zo snel weer opgeslokt, omdat je altijd weer door moet of omdat er iemand belt of appt. Ik merkte dat ik de momenten miste dat ik echt de tijd had om naar mijn eigen gedachten te luisteren.’
Veel gebracht
Het hele mentale gedeelte heeft haar dus uiteindelijk juist veel gebracht. ‘Ik ben best wel een emotioneel persoon, dus ik dacht van tevoren: nou daar ga ik dan, ik krijg twintig mental breakdowns op een dag. Ik heb daar geen afleiding en ook geen vrienden tegen wie ik normaal praat als ik me rot voel. En als ik in stilte op dat eiland zit, ga ik de hele dag nadenken, hoe zal dat zijn?'
Toch merkte ze dat ze die stilte juist heel fijn vond en dingen in haar hoofd goed op een rijtje kreeg. 'Ik besefte daar ook: ik zit op de juiste plek in mijn leven, ik doe het werk wat ik leuk vind, ik heb goede mensen om me heen. Door van een afstandje naar mijn leven te kijken, kon ik erbij stilstaan hoe goed het eigenlijk allemaal gaat.’
Dit artikel is onderdeel van een groot interview met Marijn Kuipers uit de gloednieuwe Happy in Shape, die nu in de winkels ligt!
- Tekst: Jill Waas
- Tom ten Seldam